Wij vinden het geweldig om samen te werken met gepassioneerde koks. Deze keer nemen we je mee in de keuken van Jurino Ignacio die sinds 2012 ‘zijn’ Antilliaanse keuken vastlegt in online recepten en kookboeken. Hij is geboren en getogen op Curaçao en woont nu alweer 20 jaar in Nederland.
In negen jaar tijd heeft hij inmiddels honderden recepten uit Aruba, Bonaire en Curaçao kunnen achterhalen en opschrijven. Zo probeert hij ervoor te zorgen dat zijn traditionele keuken bewaard blijft voor het nageslacht. Eerst deed hij dat vooral voor zijn eigen drie kinderen, maar al gauw bleken er meer mensen geïnteresseerd in de recepten. Inmiddels mag hij maandelijks zo’n 180.000 bezoekers op zijn website verwelkomen.
‘Ik vind het ongelooflijk gaaf dat de Antilliaanse keuken nu eindelijk de aandacht krijgt die hij verdient!’
Speciaal voor ons heeft Jurino de traditionele Sòpi di boonchi korá (Antilliaanse kidneybonensoep) gemaakt. ‘Deze soep is écht heel traditioneel en ik maak het zelf bijna volgens het ‘officiële’ recept. Ik houd me dus aan de receptuur zoals mijn oma me die leerde, maar ik laat de gerookte varkensstaart achterwege. Dit is een ingrediënt dat niemand bij ons thuis lekker vindt. Ook zonder de staart is de soep nog steeds heerlijk. En zo krijgen de kidneybonen nog nét even wat meer ‘spotlight’.’ aldus Jurino.
Een soep die altijd kan
Het leuke aan deze soep is dat hij niet seizoensgebonden is. Op de Antillen hebben ze namelijk geen seizoenen zoals in Nederland. Het is bij hen ‘nat of droog’, maar bijna altijd zo’n 30 graden en zonnig. In Nederland zou je zo’n stevige soep — net zoals de erwtensoep — natuurlijk het liefst in de winter eten. ‘Ik krijg van mijn vrouw ook altijd rare blikken als ik in de zomer voorstel om de soep te maken. Maar het is absoluut het proberen waard.’
Tutu
In deze soep gebruikt Jurino rode kidneybonen; een ingrediënt dat voor hem centraal staat in meerdere gerechten. ‘We gebruiken de rode kidneybonen eigenlijk voornamelijk in twee gerechten en beiden zijn mijn favoriet. Het eerste is natuurlijk deze soep en het tweede gerecht is ‘tutu’. Dat is een soort stevige polenta die op smaak wordt gebracht met zoutvlees, rode bonen, specerijen en suiker. Eigenlijk smaakt het wel ’n beetje zoals de soep, maar je eet het dan als bijgerecht. Dus in plaats van aardappelen of rijst leg je ’n stukje naast je vlees en groenten. Smullen hoor!’
Suiker op tafel
Zijn Italiaanse vrouw is echt 100% TEGEN suiker in ‘warm eten’. Dat kan ze gewoon écht niet waarderen. Daarom laat hij tijdens het koken de suiker achterwege en zet hij (zoals ze dat op Curaçao vaker doen) een schaaltje suiker op tafel. Zo kan iedereen zelf beslissen of hij/zij wel of geen suiker — en hoeveel dan — in de soep doet.